Tzw „kredyty frankowe” to kredyty waloryzowane do waluty obcej, najczęściej franka
szwajcarskiego. W praktyce występowały rodzaje kredytu „denominowane” i
„indeksowane do waluty obcej. Związanie kredytu z walutą obcą sprawia, że
udzielona kwota w PLN, przeliczana jest na zmienny kurs waluty obcej przy spłacie
kapitału. Każda zmiana kursu waluty obcej wpływa na zmianę wysokości rat.
Kredytobiorcom wskazywano w umowach na kursy walut w tabelach banków, nie byli
oni należycie informowani o ryzyku walutowym. Umowy nie określały należycie
zasad przeliczania. Banki stosowały wyższe kursy sprzedaży, oferowały kredyty
frankowe jako tanie i bezpieczne.
Zarówno Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jak i Sąd Najwyższy RP
stoją na stanowisku ochrony praw konsumentów – kredytobiorców i wskazują na
NIEWAŻNOŚĆ UMÓW KREDYTOWYCH denominowanych lub indeksowanych do
waluty obcej. Aby unieważnić umowę kredytową należy wystąpić z powództwem
sądowym. W rezultacie unieważnienia umowy, dokonuje się rozliczeń w których
kredytobiorca jest zobowiązany zwrócić bankowi kwotę kapitału a bank musi
oddać pobraną nadwyżkę kwoty ponad wypłacony kapitał.